27 กุมภาพันธ์ 2552

ศุกร์ สุข กันเถอะเรา



บล๊อกวันนี้ไม่ได้คิดว่าจะอัพ แต่ก็ตั้งใจอัพนะ แต่ว่าจริง จริง ไม่ได้จะอัพไง
(( แล้วแต่มรึงละกันไอ่คุณหมึก ))


พอดีมีคนทวงมาทางเอ็มเอสเอ็น หาว่าเราไม่ทำการบ้าน
ห๊า ตกใจ คิ้วเริ่กสูง
เพื่อนมันรู้ไดไงว่าเราไม่ทำการบ้าน

เหอะ เหอะ เอาดี ดี

นาน นานจะมีคนมาทวงให้อัพบล๊อกซะที แล้วก็มีอยู่คนเดียวด้วยที่คอยทวง
๕๕๕ ๕๕๕ ๕๕๕
(( หัวเราะเป็นจังหวะซะหนึ่งยก ))
อัพแล้วนะ ใครทวงมาก็มารับผิดชอบด้วย อย่าให้หมึกอัพเก้อ อ่านเสร็จแล้วก็ลงชื่อซะ



ช่วงนี้ไปบล๊อกเพื่อนคนไหนก็จะมีแต่การระแวดระวังกันไปหมด นอยด์กันใหญ่


? ? ?


สบาย สบายกันเถอะ ช่วงนี้อากาศร้อนแล้วด้วย อย่าให้เรื่องอะไรมาทำให้ใจร้อน
ชีวิตร้อนขึ้นไปอีกเลย

ใจร่ม ร่ม กันนะพี่น้อง







ใครไม่เชื่อหมึก ใจร้อน ไม่ร่ม หมึกยิงไส้แตกเลยนะ เพราะหมึกมีนี่

ปืน . .ฉีดน้ำ (( ใจ )) ร่ม ร่ม . . ร่ม






๕๕๕ ๕๕๕ ๕๕๕

ไปดีก่า ไม่รู้จะจบยังไง เผ่นแน่บ
ฟิ้ววววว ว ว ว ว ~ ~ ~


. .

18 กุมภาพันธ์ 2552

ไปเสม็ดเสร็จทุกราย

ไปเสม็ดเสร็จทุกราย

จริงด้วย

เสร็จจริง จริง เสร็จแดดนะ



เมื่อวันจันทร์ อังคาร (( ๑๖ - ๑๗ )) ไปเสม็ดมากับทีมของหนูมึน ๙ คน รวมหมึก
ทริปนี้วางแผนมานานมากตั้งกะปีที่แล้ว มีเหตุให้ต้องเลื่อนมาตลอดแต่สุดท้ายก็ได้ไป


ไปดำตามแผนเดิม ! ! !








เสร็จแดดกันถ้วนหน้า แดดเผาจนดำ หนูมึนทากันแดดไป SPF ร่วม ร่วม 1000%
เพราะทาหลายรอบ ก็ยังเอาไม่อยู่ ดำรอตั้งกะรู้ว่าจะไปทะเลแล้ว
แต่ก็คุ้มค่าเพราะทะเลสวยมาก คุ้มที่จะต้องดำ ฮ่า ฮ่า ฮ่า
(( คราวที่แล้วมาไม่ได้เล่นน้ำเพราะหนูมึนไม่สบาย กินยาแล้วหลับอย่างเดียวเลย ))


รอลงเรือหวานเย็นที่ท่านวลทิพย์ ได้ขึ้นเรือประมาณเกือบบ่ายโมง พอเรือออกหันหัว
มุ่งหน้าสู่เกาะเสม็ด พวกหมึกก็จะย้ายฝั่งที่นั่งกันเพราะแดดส่อง เจอป้าขาใหญ่
(( เมียกัปตันมั้ง )) สั่งการมาว่า " ห้ามย้าย เดี๋ยวเรือเอียง มันจะล่ม "


นั่งรับวิตามิน ดี กันไปสี่สิบนาที








ถึงเกาะก็ต่อรถสองแถวไปที่หาด ได้บ้านพักที่หาดอะไรไม่รู้จำไม่ได้และ
แต่พักที่ Jep's Bangalows ชื่อไทย เจี๊ยบบังกะโล (( แม๋ เข้าใจจอง ))
เป็นบ้านสองหลังหันตูดติดกัน ธรรมชาติมาก ต้นไม้ใหญ่เพียบ

สวย

จนหมึกคิดว่ามากางเต้นท์อยู่เขาใหญ่ซะมั้ง ยุงตัวบักควาย กัดเจ็บชิหาย
ก่อนนอนไล่ตบตายไปหลายตัว พอหมึกหลับเท่านั่นหล่ะ มันยกพวกมาแก้แค้น
ให้เพื่อนมันที่โดนตบตาย

หน้าพรุน













กิจกรรมชายหาด หลัก หลักเลยก็คือ กินเหล้าเคล้านมแหม่ม ดูกันเพลินเลย
ฝรั่งนี่ใจกว้างเนอะ ไม่มีหวง ไม่มีกั๊ก เหอะ เหอะ

กิจกรรมที่ได้รับความนิยมไม่แพ้นั่งดูนมก็คือถ่ายรูปกับน้ำทะเล ต้องถ่ายเยอะหน่อย
เพราะจำหน้ามันไม่ได้ว่าคลื่นลูกไหนถ่ายไปแล้วบ้าง เลยตัดสินใจถ่ายมันซะทุกลูก
จะได้ไม่น้อยหน้ากัน









จากนั้นก็เล่นพายเรือกัน ไม่รู้ว่าเรือแคนนู หรือ คายัก จำไม่ได้ ที่นั่งได้สองคนน่ะ
แต่เราเอามานั่งซ้อนสาม เหอะ เหอะ จ่ายตังค์ค่าเช่าไม่ครบด้วย ค่าห่วงยางกับเรือ
ร้อยห้าสิบ จ่ายไปร้อยเดียว เพิ่งนึกได้ว่าลืมให้เค้าก็ตอนนั่งอัพบล๊อกเนี่ยแหละ







ตอนค่ำก็มานั่งกินข้าวกันต่อที่หาดโต๊ะเดิมหน้าที่พักตั้งกะตอนมาถึง เด็กที่ร้านก็ดี๊ดี
แต่จะคึกกันตอนมืดเนี่ยแหละ ช่วงเช้าคุยเล่นด้วยไม่ได้เลย หน้าหงิก พอตกเย็น
หมุนเวียนสับเปลี่ยนกันมายิงมุข

"พี่เมื่อเช้าดูข่าวปะ ถั่วและตายแล้วนะ"
"ถั่วและต้ม"
- -"


"น้องเดินวนรอบโต๊ะพี่ทำไมเนี่ย "
"ผมเดินหามุขมาเล่นกับพี่"
O_o




อิ่มมุขเด็กเสิร์ฟกันไปแล้วก็ได้เวลาร้านปิดพอดีเที่ยงคืน แต่ยังติดลมกันอยู่
เลยเดินเลาะหาดไปเรือย ตามเสียงเพลงและแสงไฟไป เดินไปจนเจอ
ตูดขาว ขาว กำลังก้ม ก้ม เงย เงย อยู่ในความมืดเลยแกล้งยืนถ่ายรูปเล่นกัน

แสงแฟลชวาบ วาบ มันจะหดป่าววะ
คงไม่มั้ง เพราะมาเสม็ดต้อง . . . ช่าย


เช้าวันอังคารก็เช็คเอาท์เที่ยงแล้วก็มานั่งกินกันต่อรอเรือมารับตอนแรกโทรไปนัด
บ่ายโมง แล้วก็เลื่อนมาเป็นบ่ายสาม (( อยากกลับกันมาก ))







ถึงกรุงเทพทุ่มกว่าเห็นจะได้ เดิมแพลนกันไว้ว่าจะไปสมทบกับน้องอีกทีม
แต่สภาพย่ำแย่กันมาก นั่งรถกลับมาหลับนกกันเป็นแถว หัวทิ่มหัวตำ
เลยบ้านใครบ้านมัน แล้ววันที่ ๒๐ ค่อยเมากันต่ออีกรอบ


คงจะเป็นเลี้ยงส่งทีมกันเลยด้วย แต่เราสัญญากันแล้วว่า ต่อให้แยกทีมกันไป
เราก็จะตามไปเป็น Guest ของกันและกัน ช่ะ








. . .
















13 กุมภาพันธ์ 2552

Be4 Valentine



บล๊อกหน้านี้ถ้าใครที่ยังไม่ได้ดูหนังเรื่อง Be4 Valenไทน์ แล้วกลัวว่าจะ
เป็นการสปอยล์อย่าเพิ่งอ่านนะคับ ส่วนใครที่ดูแล้ว ช่วยเถิบมาใกล้ ใกล้ เลย


เล่าให้หมึกฟังหน่อย
เพราะยังไม่ได้ดูเหมือนกัน
เหอะ เหอะ


ฮื้ เอาดี ดี ! ! !


มา เอาดี ดี ก่อนวันวาเลนไทน์หมึกไปทำอะไรมาบ้าง จะเล่าให้ฟัง
เมื่อวาน (( ๑๒ กุมภา )) หนูมึนจะเอาเช็คเงินคืนภาษีไปเข้าธนาคาร
เสร็จแล้วก็ไม่รู้จะไปไหนต่อเลยวางแผนไปเล่นถ่ายรูปกันที่สวนรถไฟ


(( ขี่จักรยานด้วย ))








เล่นกันจนเหงื่อออกตัวเหม็นเฉ่ากันแล้วก็กลับบ้าน แวะเติมน้ำมันที่ ปอ ตอ ทอ
เลยนึกถึงวีรกรรมนึงของหนูมึนขึ้นมาได้

ณ ปั๊ม ปอ ตอ ทอ แห่งหนึ่งในละแวกบ้าน

หนูมึนเลี้ยวเข้าไปจอดรอเติมน้ำมัน พลันก็มีมอไซค์โผล่มาจากท้องพ่อ
ท้องแม่มันตอนไหนไม่รู้ ป๊าดด ด ด ด มาอยู่ที่หัวจ่ายน้ำมันอีกด้านพอดี
เด็กปั๊มก็พุ่งป๊าดไปเติมให้มอไซค์ก่อน

นางเอก มึน มึน : เติมมอไซค์แป๊บเดียวก็เต็ม
(( รอ รอ รอ . . รอได้ค่ะ นู๋นางเอก ))

มอไซค์จ่ายตังค์เสร็จปุ๊บ มีอีกมอไซค์ปาดเข้ามาอีก หัวจ่ายเดิม
คุณอ่านมาถึงตรงนี้คุณคิดกันอยู่ว่ายังไงมั่งคับ

ใช่

เติมให้มอไซค์ก่อนเต็มถัง ห้าสิบ
ปิดฝา กระแทกเบาะ จ่ายตังค์ แว๊นนนน น น น แถ ออกไปให้สิบล้อทับ
เอ๊ย ออกจากปั๊มไปอย่างปลอดภัย


ตึ๊ก ตั๊ก ตึ๊ก ตั๊ก (( เสียงเด็กปั๊มวิ่งมาที่รถและถามหนูมึนว่า ))
เด็กปั๊ม : เติมเท่าไหร่คะ
นางเอก (( อยู่รึป่าว )) มึน มึน : ไม่เติมแล่ว เติมให้แต่มอไซค์
(( สะบัดหน้าหนีเล็กน้อย พอให้ผมปลิวสยาย ชิ๊ ))
แล้วก็ขับรถออกมา ทิ้งความงุนงวยไว้กับเด็กปั๊มคนนั้น ว่ามรึงอดกลั้นรอด่ากรุส์หรอเนี่ย


วันนั้นก็กลับบ้านมาพร้อมกับไฟแดงโชว์ วาบ วาบ
และหัวใจอันพองโต พ~ อ~ ง~ โต ~ ว่า


พรุ่งนี้เช้าจะไปถึงปั๊มหน้ามั๊ย
หุหุ








. . .

11 กุมภาพันธ์ 2552

Non stop !!!


วันนี้ (( อังคารที่ ๑๐ กุมภา )) หนูมึนต้องไปทำธุระแถว อตก
เสร็จแล้วไม่รู้จะไปไหนดี
เลยชวนหนูมึนไปทำธุระเรื่องปากเรื่องท้องกันที่เซ็นทรัลของเรา
หาอะไรกระแทกปากห้อย ห้อย สักอิ่ม สองอิ่ม จะได้

โตไว ไว

หนูมึนเลือกกินฟูจิ เพราะอยากสะสมแต้ม Magic Zero
(( Zero คือ ศูนย์ แล้วจะให้สะสมไปทำไมวะ สะสมไปก็ได้ศูนย์ ))
คือครบ สามหมื่นแต้ม ~ ~ ~
(( ส~ า~ ม~ ห~ มื่~ น~ แ~ ต้~ ม ))) <<< หมายความว่า อ่านแบบ Echo ~ ~ ~












ครบสามหมื่นแต้มแล้วจะได้บัตรสมาชิกสำหรับลดค่าอาหาร ๑๐ เปอร์เซ็นต์
ตอนนี้มีอยู่เจ็ดพันห้าสิบแต้ม โอ้ จักรพรรดิชาเขียว ! ! กรุส์ไม่ต้องยัดห่าเข้าไปทั้ง
ภูเขาฟูจิเลยหรอถึงจะได้ครบสามหมื่นแต้ม


ไฮ่ !





ให้ก็รับสิ อย่าจก


เสร็จจากเข้าเฝ้าจักรพรรดิชาเขียว ก็ไปเดินเล่น เดินไป ตดไป ชิว ชิว
(( กินหัวไชเท้าแม่งตดไม่หยุดเลย )) หนูมึนอยากกินติม

หมึก : น้องไม่สบายจะกินทำไม เด๋วก็ไอไม่หยุดหรอก
หนูมึน : กินหรือไม่กินน้องก็ไออยู่เนี่ย
หมึก : (( . . .))



เสร็จมึนจนได้มอคค่าแอลมอนพาลีนดีไลท์ กะ สตอร์เบอรี่ซอรเบท




กินติมเสร็จแล้วก็ลงไปชั้นใต้ดิน Top Supermaket
(( Top แต่อยู่ล่างสุด - -" ))
ซื้อเครื่องทำยำปลาทูน่ากัน จะมาทำกินเล่นกันที่บ้านเย็นนี้





ได้ของครบแล้วก็มุ่งหน้ากลับสู่บ้านน้อยคอยห้วย เฮ้ย คอยฮัก ของเรา
รถติด ชิหาย !


กลับถึงบ้าน หนูมึนรีบกระโดดขึ้นเตียง นอน ทันที หนูไม่ฉะบาย เออ !
สักพักน้องโทรมาชวนไปกิน ชาบู ที่เซ็นทรัล แจ้งฯ
(( ไปบิ้วท์มันไว้เยอะว่ากุ้งเด้งอร่อยโค่ด โค่ด
กระเพาะยังย่อยสลายดีเอ็นเอปลาดิบ ไม่หมดเลย ก็เลยเบี้ยวมันไม่ได้ ))




แต่เจ้ามึนหลับอยู่ สงสัยอาการหนัก เลยถามก่อนว่าไหวมั๊ย เธอสู้ไหวรึเปล่า ♪ ♪

เฮ้ย ไม่ใช่ เอา ดี ดี

บอกหนูมึนว่าไอ่โก๊ะชวนไปกินกุ้งเด้ง คำว่า กุ้งเด้ง ยังไม่ทันผ่านเข้าหูกาง กาง
ของเจ้ามึนครบหมดหัวหมดหางเลย เจ้ามึนรีบบอก "ไปค่ะ"

หมึก : ง่วงไม่ใช่หรอ
หนูมึน : นอนไม่หลับแล้วค่ะ ไอ
หมึก : (( เจอฤทธิมอคค่าพาลีนดีไลท์เข้าให้แล้ว สมหน้า ))




มุ่งหน้าสู่เซ็นทรัล กุ้งเด้งวัฒนะ ไปถึงก็รอคิวแป๊บนึง เพราะว่ามาจะสองทุ่มแล้ว
ได้โต๊ะก็ใส่กันไม่ยั้ง โต๊ะข้างชะเง้อ ~~~ ปล่อยกุ้งมาบ่อกุรส์มั่ง
เจ้ามึนกินกันลืมป่วยเลย แต่ไม่เอาติมแล้ว เหอะ เหอะ




คนป่วยน่าบานมาก



กินไม่หยุดปากกันเลย
กินได้ทุกอย่าง
แต่ไม่ได้กินอยู่อย่าง
ยำปลาทูน่า
อยากตั้งกะเมื่อคืน
ซื้อเครื่องมาคร๊บ
รอเน่า




. . .




03 กุมภาพันธ์ 2552

ที่แห่งนี้ยังมีความรักอยู่

บล๊อกวันนี้ต้องขอขอบคุณ คุณ ตั๊ก Violet_ladybird ที่มาให้ความกระจ่าง
ทำให้หมึกไม่ต้องห่างหายไปจากอ้อมอกของเพื่อน เพื่อน


(( กันเลยนะ ))


แต่กลับมาสร้างความลำบากให้แทน เหอะ เหอะ
หมึกต้องจำกัดคนเข้าบล๊อกเพื่อกันความรำคาญจากพวกปากพล่อย


ทำให้เพื่อน เพื่อน ต้องมายุ่งยากเวลาเข้าหน้าบล๊อกของหมึก
ยังไงก็ต้องขออภัยไว้ด้วยนะคับ



ขอบคุณทุกคนจริง จริง ที่ห่วงกัน
ขอบคุณตะเองแหม่มที่ไปดึงคุณตั๊กมาสู่วังวน
ขอบคุณ คุณตั๊ก ที่ยอมเข้ามาสู่วังวนแต่โดยดี
ขอบคุณเจ๊ปี้ที่ชี้ทางสว่างสู้เส้นทางไฮไฟว์ให้เค้า
(( และรับฟัง เป็นที่ระบายให้เค้าด้วย ))




. . .

01 กุมภาพันธ์ 2552

เกรียนจ๊ะเกรียน

บล๊อกหน้านี้ไม่มีอะไรมากแค่อยากจะมาโชว์ความ
"แอ๊บแบ๊ว" ของ หนูมึน และความ "แนว" ของไอ่หมึก

"แนว" เป็นยังไง แนวไหนไม่รู้ รู้แต่ว่ากรุส์ไม่แนว ไม่ชอบให้ใครมาเรียก
ไม่อยากเป็น "เด็กแนว"

รูปที่ลงคิดว่าคงห่างไกลคำว่า แนว หลายขุมแล้วนะ
กรุส์ว่าแว๊นซ์ว่ะ ๕๕๕


หนูมึนบอกว่า หมึกเป็นไอ่เณรหนีออกจากค่ายมา เพราะหัวเกรียนเหมือนทหารเกณฑ์เลย





หนูมึน ถ่ายรูปทีไร แอ๊บแบ๊วตลอด ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไมต้องแอ๊บแบ๊ว ฮื้ หนูมึน
แอ๊บทำไม
อ่อ อยากสวยนั่นเอง ถ้าไม่แอ๊บ จะไม่สวย ก็คนไม่สวยอ่ะนะ เลยต้องแอ๊บแบ๊วเข้าช่วย
ให้อภัยได้ป่ะ




เวลาคนถ่ายรูปเล่นกัน มันคือต้องมีความสุข ใช่ป่ะเค้าถึงหยิบกล้องขึ้นมาถ่าย
เอ่ หรือว่าพอเห็นกล้องเล็งมาปุ๊บ ต้องหยุดทำหน้าระรื่น มีความสุข หนุกหนาน

เปลี่ยนเป็น

หน้าอมขี้ เก็กหน้าถ่ายรูปติดบัตร ให้ยิ้มมุมปากได้เล็กน้อย ชิมิ
จำไว้นะจ๊ะ หนูมึน ห้ามระรื่นเกินเหตุเวลาถ่ายรูป




เราคงไปหยุด หรือห้าม ไม่ให้ใครเข้ามาอ่านบล๊อกนี้ไม่ได้
ฉะนั้น เราขอหยุดเอง

ปิดบล๊อกคับ



เซ็ง




. . .